In april 2021 start er een programma met 5 project-starters. In deze reeks stellen we jou voor aan deze project-starters.
Wie zijn jullie, waar komen jullie vandaan?
Zoë: “Wij zijn Zoë(30) en Rob(33). Ik kom oorspronkelijk uit Tilburg, maar ben opgegroeid in Arnhem en heb later ook nog in Delft gewoond. Op dit moment woon ik samen met Rob in Utrecht.” Rob: “Ik kom oorspronkelijk uit Beuningen. Ik ben daarna naar Den Bosch verhuisd voor een studie. Vervolgens ben ik samen met Zoë naar Utrecht verhuisd.
We wonen op dit moment in Utrecht met als hoofdreden ‘werk’. Dit ligt centraal en zorgt ervoor dat we beide minder reistijd hebben. Toen we hierheen gingen verhuizen deden we dat vooral om filerijden zoveel mogelijk te voorkomen. We zagen de files in Nederland toen nog niet snel veranderen.” Zoë: “Dat is nu in deze corona-tijd wel anders… We kwamen net voor de lockdown-tijd in Utrecht wonen en het leven zag er ineens anders uit. Elke dag naar werk toe hoefde ineens niet meer, onze woonkamer was en is ons kantoor. Als we dat van te voren hadden geweten, hadden we misschien wel hele andere keuzes gemaakt.”
Rob is werkzaam als IT consultant en werkt door het hele land. Er is voldoende werk en hij kan makkelijk meeverhuizen met het werk van Zoë. Zoë werkt op dit moment als user experience designer en het werk wat zij doet vind je vooral in de randstad.
Zoë: “Voor mijn gevoel moest ik dus ook in de randstad gaan wonen. Later besefte ik me dat ik daarmee nooit echt voor mezelf koos. In een jaar tijd, door corona, is dat helemaal verandert. Ik durf nu het besluit te nemen voor mezelf. En dat breng ons nu ook hier met jullie samen.”
Deze rare tijd heeft Zoë en Rob goed doen nadenken. Wat is werk? Wat is leven? Wat is echt belangrijk? En hoe wil ik dan wonen? Lange tijd draaide alles om studeren en werken. Hobby’s raakten daarbij verloren. Zoë: “We zijn nu op het punt waarop ik durf te zeggen dat werk mijn leven minder identificeert. Dat deed het voorheen veel meer.” Rob: “Ik ben daar van nature al wat makkelijker in. Het komt zoals het komt. Ik heb zelf ook al eerder gekeken naar tiny housing, vanwege de vrijheid, het niet hoeven werken voor een grote hypotheek.”
Zoë: “Ja, dat! Ik vind mijn baan heel erg leuk, maar ik zou hem niet zomaar kunnen opzeggen. Er moet namelijk een mega hoge huur betaald worden elke maand. Dat voelt dus allesbehalve vrij. Wat als het moment komt dat ik niet meer blij wordt van mijn werk? Ik droom echt van de vrijheid om projecten aan te gaan die bij me passen of die ik gewoon cool vind. Daarin houden financiën me nu echt tegen. Ik wil gewoon nú kunnen doen wat ik leuk vind, niet pas als ik met pensioen ben.”
Rob: “Ik heb voorheen gewerkt bij een bank. Daar hoor je veel mensen zeggen dat hun werk echt hun passie is, dat ze daarom zoveel (over)werken. Ik weet nooit zo goed of ik dat moet geloven. Is dat echt zo? Dat mensen dat doen vanuit passie? Of hebben ze geen andere keus? Ik vind mijn werk leuk, wil best veel werken en lange dagen maken, maar dan wel omdat ik daar bewust voor kies. Ik denk zelf dat veel mensen het vaak niet doen vanuit eigen wil, maar omdat (ze denken dat) het moet.”
Waar komt jullie interesse vandaan om zo te gaan wonen?
Rob: “We zijn al een tijdje met elkaar in gesprek over het kopen van een huis. In de zomer van 2020 zijn we daar ook echt serieus mee bezig geweest. Dat heeft ons ook doen nadenken: wat willen we echt? En wat hebben we eigenlijk nodig in een huis?”
Zoë en Rob zijn het gaan verzamelen op post-it’s. Deze post-it’s hingen in de woonkamer. Daar stond onder andere op dat ze meer de natuur in willen. Dat ze nu onbewust veel binnen zitten, terwijl ze bij de ouders van Zoë veel sneller buiten zitten, in de tuin, zelfs in de winter. Dat contrast was erg groot met hoe ze dat nu doen, wonend in een appartement met een balkon. De post-it’s gaven inzicht in hun dromen, wensen en behoeften.
Zoë: “Een thuis moet een plek zijn waar je graag bent. Een plek die past bij jou. Toen we de eerste keer samen bij De Hopman waren merkten we beide dat we heel enthousiast werden. Voor het eerst in ons leven hebben we nu het gevoel dat we de positie hebben om een écht thuis te creëren. Toen ik nog in Delft woonde heb ik ook wel eens gezocht naar een groepswoning, ik vind het gewoon fijn om mensen om me heen te hebben. Mensen die kiezen voor hetzelfde, die dezelfde visie hebben.”
Jullie starten in het programma voor project-starters. Wat was voor jullie het moment waarop jullie dachten: JA, we gaan dit doen!
Rob: “Toen we vorige zomer gingen zoeken naar een koopwoning hadden we in het najaar ook een aankoopmakelaar in de arm genomen. We gingen er serieus mee aan de slag om afwegingen te maken. Maar we merkten al snel dat we er helemaal niet blij van werden. Veel huizen zitten onlogisch in elkaar. De ruimte wordt totaal niet benut, brede gangen, grote slaapkamers. Dan geef je zoveel geld uit aan iets, maar je bent eigenlijk pleisters aan het plakken om er je eigen plek van te maken. Dat voelt niet goed. Daarnaast zijn de prijzen zo hoog. En je koopt nu een huis, wat je later denkt echt te gaan gebruiken. Tot die tijd staan er ruimtes in huis leeg omdat je de ruimte nog niet nodig hebt.”
Zoë: “We kregen steeds meer het gevoel dat het woningmarktprobleem genormaliseerd wordt. Dat we hier onderdeel van zijn en er maar in mee moesten gaan. Maar we willen juist onderdeel zijn van de oplossing! Toen maakten we de keuze: we gaan dit spelletje niet meespelen, met die huidige markt.”
Rob: “We waren al erg gecharmeerd van hoe jullie wonen. Maar toen we zagen dat we zoiets ook zelf konden gaan ontwikkelen, met hulp van jullie, toen leek er wel een droom uit te komen. We hadden namelijk nooit gedacht dat we zoiets zelf konden doen, puur omdat we de kennis er niet over hebben. Maar mét jullie samen gaat dat wel lukken. Het motto ‘kan niet, bestaat niet’ trekt ons. Dat we iets altijd al op een bepaalde manier hebben gedaan in Nederland, wil niet zeggen dat het niet anders kan. Nu gaan we kijken naar wat er wél kan.”
Zoë: “En onbewust wilden we dit allebei al. Maar we wisten het niet goed van elkaar. Totdat we het op een dag naar elkaar uitspraken en we erachter kwamen dat we helemaal geen standaard huis wilde kopen, we wilden het beide echt anders gaan doen! We merkten inmiddels ook dat we de e-mails van de aankoopmakelaar niet eens meer openden, dat zegt eigenlijk genoeg.”
Rob: “Nu kunnen we samen werken naar vrijheid, een groene omgeving, een fijn thuis. Dat we een groot huis kunnen betalen, wil niet zeggen dat we dat ook willen. Op deze manier kunnen we keuzes maken vanuit persoonlijke en financiële vrijheid, in plaat van de angst of we wel voldoende voorbereid zijn op de toekomst op langer termijn. We kunnen dan nú leuke dingen doen. Want wie zegt dat je jouw pensioen haalt?”
Zoë: “Het voelt goed om zelf iets te creëren, aan het roer te staan, onderdeel te zijn van deze beweging en het kunnen delen met anderen.”
Wat zou je in ieder geval terug willen zien in jullie project?
Zoë: “We zijn zelf erg gecharmeerd van de opzet van De Hopman. Niet alleen het feit dat je er een klein(er), duurzaam en betaalbaar huis kan kopen. Maar vooral vanwege het geheel. Iets wat je echt samen ontwikkeld, met toekomstige buren. Een project met gelijkgestemden, een soort community gevoel. En ook nog een groene omgeving die je zelf creëert.
Als ik denk aan een toekomstig project, dan merk ik ook gelijk dat ik creatiever ga denken. Waarom een bad in je huis als die ook in je tuin kan bijvoorbeeld? En ruimtes zou ik graag flexibel indelen in huis.”
Rob: “Ik denk ook aan veel groen, een groene omgeving. En dat hoeft echt niet op het platteland te zijn, een kleine groene oase in een woonwijk lijkt me ook wel wat. Kijk maar naar jullie omgeving waar jullie wonen. En een gevarieerd gezelschap zou fijn zijn, juist die diversiteit aan mensen spreekt me aan. De flexibele ruimte-indeling die Zoë benoemt vind ik ook heel belangrijk. En ik zie het ook wel voor me dat we een ruimte gaan delen met de buren. Bijvoorbeeld om te logeren of voor een feestje.”
Zoë: “Ja! Waarom zou ieder huis een logeerkamer hebben, terwijl je die maar af en toe gebruikt? We kunnen ook spullen delen, zoals een grasmachine of een boormachine. Nu hebben we er beide eentje, maar hoe vaak gebruik je die nu alle twee?!”
Zoë en Rob wonen nu prima in Utrecht. Ze hebben een fijn appartement, het voelt voor hen voor nu als een prima basis.
Rob: “Vanuit die basis gaan we nu verder denken, we vullen elkaar mooi aan in het proces. Zoë denkt over hele andere dingen na, dan ik.” Zoë: “Rondom beeldvorming is nog wel wat werk te doen. Lang niet iedereen uit onze omgeving begrijpt wat we nu eigenlijk gaan doen. En dat is oké. We gaan ze laten zien wat we bedoelen. Hoe gaaf is dat?!”
Zoë en Rob delen hun avonturen en hun reis naar een eigen project via Instagram. Ze zijn te volgen via het account @tiny_vila_journey_to_freedom
