Het einde
Wij zullen dit niet volhouden omdat we dood gaan en dit kan natuurlijk door ouderdom komen, voor een “normaal” mens ergens tussen de 75 en 85 jaar. Of het kan zijn dat we het zo verkloot hebben dat de aarde onszelf tot halt roept. Denk hierbij aan natuurrampen, ziektes en andere narigheid die het onze levens niet bepaald makkelijker of wellicht onmogelijk zal maken.
De aarde heeft een soort “reset” knop die ze in het verre verleden al eens vaker heeft gebruikt. Misschien wel bewust of onbewust maar nagenoeg al het levende organisme was vernietigd. En ik zeg bewust vernietigd omdat het was verdwenen door toedoen van de aarde zelf. Te heet, te koud, te veel water, te weinig licht, geen zuurstof en ga zo maar door. Ook kwam er nog een aantal keer een meteoriet langs die de boel goed “wakker” schudde en alles verwoeste.
De aarde op haar beurt ging in rust, in rust voor een paar honderd miljoen jaar om zo het leven heel langzaam een nieuwe kans te bieden. Daar zit nu de clou van het verhaal, in relatie tot de aarde stelt de mens in tijd niet bepaald veel voor. We zijn er nog niet zolang en als we zo doorgaan zijn we zo weer weg.
Overleven
De aarde daarin tegen heeft en neemt haar tijd om weer opnieuw te beginnen. Wij hebben die tijd niet dus laten we er eens goed en zuinig mee omgaan. Dit bedoel ik dan naar andere mensen, dieren en de natuur. Ga samenwerken, hou elkaar in eren en doe alles met respect, ook de natuur. In tijden van crises, oorlogen en andere moeilijke periodes hebben we het tegendeel bewezen dat we het kunnen en laten we dat nu ook doen!
Zoals we in alles van elkaar verschillen en niks is compleet kunnen we juist dit bij de ander aanvullen. Begin hierbij eerst bij jezelf omdat jij het verschil kan maken, één druppel op een gloeiende plaat zal geen verandering brengen maar heel veel druppels zullen samen overwinnen.
