Haperend lichaam
Het is eigenlijk heel bijzonder hoe ik zelf de bovenstaande tekst teruglees en me realiseer hoe geweldig het is om af en toe heel even op die motor te zitten. Maar dat doe ik NIET! Het jaar waar ik de ontspanning het meeste kon gebruiken heb ik dit het minste gedaan. Bijzonder hoe dat dan werkt, je hebt weinig tijd door allerlei misschien wel onbenullige bezigheden en dan gunnen wij onszelf de ontspanning het minste. Terwijl we dit op zo’n moment het hardste nodig hebben.
Zelfs mijn lichaam trekt aan de (nood)rem, ontstoken ogen en het gevoel dat je “totale loss” bent. En toch probeer ik nog steeds alle ballen in de lucht te houden en gelukkig zijn er collega’s, vrienden, kennissen en familieleden die mij hierbij helpen. Want goedkomen doet het zeker, al moet ik kruipend de finish over. Het is namelijk helemaal niet erg om met tijden kei hard te werken, te ontwikkelen, te organiseren en te regelen wanneer er daarna tijd is voor ontspanning. Gelukkig is het bijna kerst, de tijd om met vrienden en familie samen te zijn. Het jaar overdenken, samen te herinneren en vooruit te kijken met de gedachten om het komend jaar weer net iets beter te doen dan het afgelopen jaar.
Vrij leven
Het lijkt soms te mooi om waar te zijn en waarschijnlijk is het dat ook want mijn leven komt ook met verantwoordelijkheden en verplichtingen. Toch doe ik er alles aan om zelf mijn route te bepalen en waar nodig bij te schaven. Ook ik pak wel eens de verkeerde afslag en beland in situaties waar je liever niet in wil zitten. Op die momenten vertrouw ik op mezelf en waar ik vandaan kom want niemand krijgt mij klein……..dat ben ik al 😉